Erik Alkema, Oprichter en Project-coordinator Seenik
Groningen 1974

Erik Alkema noemt zichzelf visual storyteller en werkt als beeldend kunstenaar, filmmaker en initiator en organisator van projecten waarin film en documentaire een belangrijke rol spelen. Als voorbereiding op zijn studie audio visueel aan de Gerrit Rietveld academie, studeerde hij een jaar culturele antropologie. Een achtergrond die de laatste jaren een steeds prominentere rol in zijn werk is gaan spelen.

Als een soort van ontdekkingsreiziger werkte Erik de afgelopen vier jaar voor langere periodes op verschillende plekken in Nederland. Hij woonde in twee zeecontainers op een parkeerplaats in de Drentse Veenkoloniën en portretteerde de bewoners van dit economische krimpgebied in verhalen en sculpturen. In Rotterdam maakte hij samen met een aantal ouderen uit een oude stadswijk een film over Rotterdam. In Amsterdam Osdorp maakte hij een fictie-film met jongeren met schuldenproblemen over schuldenproblemen onder jongeren. Hij maakte een nep-documentaire met amateur-acteurs uit Hoorn en een opera en een theatervoorstelling met Groningse en Drentse pubers.

Hij is gek op verhalen en mensen, en gelooft dat het inzetten van fictie een goede manier is om de waarheid boven tafel te krijgen. Marginalisering is een van de kernwoorden waar Erik zich op richt. Uit de gedachte dat als je de constructie en de ideologie van een samenleving in kaart wil brengen, deze het best te lezen is daar waar het schuurt en pijn doet.

Hij noemt zijn werk van de laatste jaren een groot “onderzoek” naar samen-leven en langs-elkaar-heen-leven kunnen noemen. Waarin hij als zelfverkozen ontwortelde observator vooral nieuwsgierig is naar wat mensen bindt. Aan elkaar, aan een plek, aan een ideologie, enz.

Op basis van eerdere ervaringen met filmworkshops voor kunstacademie studenten, talentontwikkeling- en met community art projecten, ontstond bij Erik Alkema tijdens een filmproject in Suriname een idee voor een nieuwe vorm van documentaire maken. De twee korte fictie-films die de kunst studenten uit Paramaribo maakten schuurden heel dicht tegen documentaire aan. En gaven in deze vorm misschien nog wel meer bloot van de Surinaamse werkelijkheid en de belevingswereld van de jonge makers, dan als je dat als buitenstaander geprobeerd had dat documentair te vangen.
Deze eye-opener inspireerde Erik om de afgelopen jaren een co-creatie methodiek van (documentaire) film maken te ontwikkelen. Een methode waarin ervaringsdeskundigen binnen een relevant maatschappelijk onderwerp, niet alleen onderwerp maar tevens ook maker zijn.
Hiervoor initieerde en organiseerde hij een tweetal filmprojecten: Het pilot project Nooit te Oud, En het veel grootschaliger, en verder geëvolueerde project Re-Take.

Door intensieve samenwerking, en door mensen zelf de regie en controle te geven hun verhaal te vertellen kun je dieper in hun belevingswereld doordringen. Je bouwt door het samen maken een vertrouwensband op. En daarnaast is de keuze voor het maken van een fictie-film een laagdrempelige manier voor de deelnemers om op indirecte en speelse wijze hun eigen verhaal kwijt te kunnen. Waarin je het over jezelf kan hebben, zonder dat het gelijk heel persoonlijk hoeft te worden.

Op basis van zijn ervaringen met de succesvol verlopen projecten Re-Take en Nooit te Oud, die Erik organiseerde in samenwerking met respectievelijk The Beach en Roodkapje Rotterdam, richt hij in 2016 de stichting SEENIK op. Een stichting die als doel het faciliteren van vergelijkbare visual story telling projecten heeft. Een stichting waarmee hij op eigen benen en onder eigen vlag nieuwe vormen van co-creatie en documentaire maken wil onderzoeken. En nieuwe film, theater en kunstprojecten wil ontwikkelen.

artist website: WWW.ERIKALKEMA.COM